|
|
เมื่อฉันพบต้นแก้วจะได้เล่าให้ฟังถูกว่าฉันมาพบกับใคร
ฉันชื่อทานตะวัน
เธอเคยเห็นฉันไหมล่ะ พวกฉันอยู่ที่บ้านเมือง
ของเธอเยอะแยะเลย แต่ฉันอยู่ที่นี่มีความสุขกว่าอยู่ที่บ้านเมือง
ของเธอ เพราะที่นี่มีน้ำและแร่ธาตุที่เป็นอาหารอุดมสมบูรณ์ดีกว่า
มีแสงสว่างพอเหมาะ ช่วยให้ใบปรุงอาหารได้ดี นอกจากนี้ยังมี
อุณหภูมิพอเหมาะกับความต้องการของฉัน ไม่ร้อนเกินไป ไม่เย็น
เกินไป ฉันก็เลยเจริญเติบโตได้ดี ฉันจึงสมบูรณ์แข็งแรงกว่าพวกที่
อยู่ในบ้านเมืองของเธอมาก ดอกจึงใหญ่กว่าที่เธอเคยเห็น
ทานตะวันตอบเสียยืดยาว
กล้วยรู้สึกชอบใจดอกทานตะวันมาก
จึงชมว่า
เธอสวยจังเลย
ทั้งรูปร่างและสี แล้วจึงถามว่า เอ แล้วเธอ
มีกลิ่นหอมด้วยหรือเปล่า
ไม่จำเป็นหรอก
แค่พวกฉันสวยอย่างเดียวแมลงก็บินมาตอม
ไม่หยุดหย่อนอยู่แล้ว ทานตะวันตอบอย่างโอ้อวดนิด ๆ
เธออยากให้แมลงตอมหรือ
ไม่รำคาญหรืออย่างไร เวลาแมลง
มาตอมฉัน ฉันรำคาญ กล้วยถามด้วยความสงสัย
ทานตะวันอธิบายว่า
มันไม่เหมือนกัน ฉันต้องการให้แมลง
มาตอมเพราะเวลาแมลงตอมดอกไม้ ละอองเกสรตัวผู้ ซึ่งเรียกว่า
เรณูจะติดไปตามตัวและขาของแมลง เมื่อมันบินไปตอมดอกไม้
อีกดอกหนึ่ง เรณูก็จะหลุดติดอยู่บนยอดเกสรตัวเมียทำให้เกิดการ
ผสมเกสรขึ้น ต่อมารังไข่ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเกสรตัวเมียก็จะ
|
|
ิ
|
|