๑๐
๑๑ ๑๒ ๑๓ ๑๔ ๑๕
๑๖ ๑๗ ๑๘ ๑๙ ๒๐
๒๑ ๒๒ ๒๓ ๒๔ ๒๕
๒๖ ๒๗ ๒๘ ๒๙ ๓๐
๓๑ ๓๒ ๓๓ ๓๔ ๓๕
๓๖ ๓๗ ๓๘ ๓๙ ๔๐
๔๑ ๔๒ ๔๓    
       
 

 




          “
ถ้าอย่างนั้นฉันรู้แล้วละว่าจะเริ่มต้นที่ไหนดี“ ต้นแก้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียง
แสดงความพอใจ แล้วจึงบอกกล้วยว่า
“แต่ก่อนไปฉันขอบอกเธอเสียก่อนนะ
ว่า ฉันจะพาเธอไปส่งเท่านั้น     เธอจะต้องท่องเที่ยวเมืองต้นไม้ด้วยตัวเอง
เมื่อใดที่เธออยากกลับบ้านขอให้เธอคิดถึงฉัน ฉันจะไปรับเธอกลับ
“
กล้วยตอบรับด้วยความเต็มใจ ต้นแก้วจึงชวนว่า
“เอาละนะเธออุ้มเจ้า
บัวไว้ให้แน่นๆ ใช้มืออีกข้างหนึ่งจับฉันไว้ หลับตาแล้วเราก็จะไปกัน
“

 
 


 

 
กลับหน้าแรก