๑๐
๑๑ ๑๒ ๑๓ ๑๔ ๑๕
๑๖ ๑๗ ๑๘ ๑๙ ๒๐
๒๑ ๒๒ ๒๓ ๒๔ ๒๕
๒๖ ๒๗ ๒๘ ๒๙ ๓๐
๓๑ ๓๒ ๓๓ ๓๔ ๓๕
๓๖ ๓๗ ๓๘ ๓๙ ๔๐
๔๑ ๔๒ ๔๓    
       
 

 

ต้นแก้วอธิบายว่า “ เธอจะไปเที่ยวเมืองต้นไม้เดี๋ยวนี้ไม่ได้หรอก เธอจะไป
ได้ก็ต่อเมื่อเธอได้ทำความดีเป็นพิเศษ เมื่อถึงวันนั้นให้เธอมาที่นี่ เธอจะเห็นช่อ
ดอกแก้วสีแดงซึ่งแปลกกว่าช่ออื่นๆ ที่มีสีขาว ขอให้เธอเด็ดออกจากต้นแล้ว
ทัดหูไว้ แล้วฉันจะพาเธอไปเที่ยวเมืองต้นไม้ เธอต้องพยายามดูแลรักษาช่อ
ดอกแก้วสีแดงนี้ไว้ให้ดีนะ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างจะจบสิ้นทันทีที่ช่อดอกแก้ว
สีแดงหล่นจากหูของเธอ
“
.       
“ ตกลง ฉันจะจำคำของเธอไว้“ กล้วยรับคำ
.       
“ วันนี้ฉันพูดมากเกินไปแล้วต้องลาเสียที แต่ก่อนไปขอให้จำไว้อีกอย่าง
หนึ่งว่า เธอจะเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังไม่ได้เป็นอันขาด มิฉะนั้นแล้วฉันจะไม่พูด
กับเธออีกเลย แล้วเธอก็จะอดไปเที่ยวเมืองต้นไม้จำไว้ให้ดีนะ
“ ต้นแก้วสำทับ
“ฉันไปละ สวัสดี“
.       
“ เดี๋ยวซี ๆ อย่าเพิ่งไป ฉันยังอยากถามเกี่ยวกับเมืองต้นไม้อีก“
กล้วยพูดแต่ไม่มีเสียงตอบจากต้นแก้ว

        

       

 
กลับหน้าแรก